آیا دندان های از دست رفته دارید و از ترس اینکه کسی متوجه فضای آن شود ، از خندیدن خود داری می کنید؟ اگر پاسخ بله است ، شما کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت دندان هستید. ایمپلنت علاوه بر اینکه یک گزینه ی درمانی برای دندان های از دست رفته می باشد، همانند روشهای کامپوزیت دندان و لمینت در دندانپزشکی زیبایی خصوصا ایمپلنت دندان های جلو نیز کاربرد دارد. "
با این حال ، کمتر کسی می داند که ایمپلنت دندان مانند یک خانه است و برای تحمل هرگونه زمین لرزه به یک پایه محکم احتیاج دارد. به عبارت دیگر ، شرایط حداقل استخوان وجود دارد که در آن می توان ایمپلنت دندان را امتحان کرد. ما از شما دعوت می کنیم مقاله زیر را بخوانید تا راه حل ها ، را پیدا کنید و راه درست را برای لبخند عالی و چشمگیر انتخاب کنید. نارسائی ایمپلنت دندان کمتر از سایر گزینه های جایگزینی دندان هاست . شایعترین نوع آن عفونت ایمپلنت می باشد که در صورت بروز آن باید به درمان عفونت ایمپلنت دندان اقدام شود.
شرایط حداقل استخوان برای قرار دادن ایمپلنت دندان به چه معنی است؟
استخوان باید بلند و به اندازه کافی ضخیم باشد که ایمپلنت دندان در آن قرار بگیرد. حداقل اندازه با ابعاد کاشت مشخص شده است که پزشک تصمیم به کار با آن گرفته است و بسته به بازی و ناحیه دندان مورد نظر برای کاشت متفاوت است.بنابراین حداقل ضخامت استخوان در فک فوقانی و فک پایین باید حداقل 2 میلی متر بیشتر از ضخامت کاشت مورد استفاده باشد. شریط کیفیت استخوان برای درمان های دیگر مانند لمینت دندان و کامپوزیت ونیر وجود ندارد.
باریکترین کاشت موجود 2.5 میلی متر است و حداقل ضخامت استخوان باید 4.5 میلی متر باشد ، البته اگر از این مارک ایمپلنت دندان استفاده می کنید.
با این حال ، معمولاً از کاشت ضخیم تر کمی استفاده می شود ، 3 - 3/5 میلی متر و در این حالت حداقل ضخامت استخوان باید 5 - 5/5 میلی متر باشد.
حداقل ارتفاع استخوان فک فوقانی می تواند برابر با طول کاشت باشد. اگر جراح تصمیم بگیرد از کوتاهترین کاشت که تقریباً 5 میلی متر است استفاده کنید ، حداقل باید حداقل ارتفاع لازم برای قرار دادن ایمپلنت دندان را داشته باشد.
در مورد فک پایین (فک پایین) استخوان باید حداقل 2 میلی متر از طول کاشت در مناطقی که عصب مندیبل عبور می کند بیشتر باشد (ناحیه پره مولر و مولر). بنابراین ، اگر از همان کاشت دندانی 5 میلی متری در فک پایین استفاده کنیم ، حداقل ارتفاع استخوان 7 میلی متر خواهد بود. توجه به این نکته ضروری است که در این مناطق فقط قد استخوان موجود تا سطح عصب محاسبه می شود نه کل قد استخوان فک پایین. با این حال ، به ندرت وجود دارد که بیماران خوشبختی که موقعیت مطلوبی از عصب فک پایین و ضخامت استخوان کافی را نشان می دهند ، از این طریق به جراح اجازه می دهد ایمپلنت های دندانی طولانی تر وارد کند ، "اجتناب" از عصب فک پایین. در این موارد نادر ، ارتفاع استخوان تا عصب می تواند 5 -6 میلی متر باشد و طول کاشت می تواند 8 یا حتی 10 میلی متر باشد
در ناحیه جلویی فک ، عصب عبور نمی کند و آتروفی استخوان کندتر است ، بنابراین معمولاً می توان ایمپلنت های طولانی تر وارد کرد.
همانطور که برای تعیین حداقل شرایط استخوانی برای درج ایمپلنت های دندانی ، لازم است هم اندازه قد و هم ضخامت استخوان اندازه گیری شود ، با دقت میلی متر ، ساخت یک توموگرافی محاسباتی یک ضرورت محسوب می شود و به تصمیم گیری درست و موجه کمک می کند. مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان در ترمیم و بهبودی سریع ایمپلنت موثر است. رعایت رژیم غذایی بعد از ایمپلنت دندان می تواند در کاهش درد و خونریزی آن موثر باشد.
اگر در شرایطی قرار دارید که شرایط استخوان در حد مجاز باشد ، 2 احتمال وجود دارد که هم معتبر هستند و هم لبخند خوبی را تضمین می کنند:
در زیر مزایا و مضرات هر دو گزینه را توضیح خواهیم داد. به دلایل مختلف ، برخی پزشکان گزینه اول را پیشنهاد می کنند و متخصصان دیگر ممکن است دیگری را توصیه کنند. این همچنین نقطه شروع برای توضیح برآوردهای مختلفی است که ممکن است هنگام جستجوی کلینیک دندانپزشکی برای معالجه دندان خود دریافت کنید. هدف ما در این مقاله این است که شما را به درک اول از همه وضعیتی که در آن هستید و گزینه های موجود با خصوصیات آنها پی ببرید. این بیمار است که باید با در نظر گرفتن چندین عامل خارجی که ممکن است بر گزینه جایگزین تأثیر بگذارد تصمیم بگیرد.مزایا و مضرات دو امکان درج قرار دادن ایمپلنت در حداقل شرایط استخوانی است.
http://traveltodentist.com/en/dental-implant-placement-in-minimal-bone-conditions/
درباره این سایت